Kim jest wcześniak, cz.1

Światowa Organizacja Zdrowia podaje, że każde dziecko urodzone między 22 a 37 tygodniem ciąży określa się mianem dziecka urodzonego przedwcześnie (wcześniakiem). Z danych zebranych przez Instytut Matki i Dziecka oraz GUS wynika, że w Polsce aż 6,7% porodów, to porody przedwczesne. Z każdym rokiem przeżywalność dzieci urodzonych przed czasem rośnie, związane jest to przede wszystkim z rozwojem metod, które pozwalają na dokładniejszy monitoring płodu, a także rozwojem samych technik, które diagnozują i leczą dolegliwości wcześniaków.

Od pierwszych dni swojego życia dzieci urodzone przedwcześnie muszą zmierzyć się z takimi problemami jak zaburzenie czynności fizjologicznych, częste hospitalizacje czy opóźniania rozwojowe. Około 25% wcześniaków boryka się z różnego rodzaju niepełnosprawnościami, oraz częściej narażone są na uszkodzenie Ośrodkowego Układu Nerwowego, co może prowadzić do mózgowego porażenia dziecięcego.

Obecnie jedną z wiodących metod rehabilitacji dzieci dedykowaną najmłodszym jest rehabilitacja prowadzona w myśl koncepcji NDT – Bobath, która należy do metod neurorozwojowych bezpośrednio wpływających na rozwój dziecka. W przypadku terapii prowadzonej u dzieci urodzonych przedwcześnie tą metodą, zaletą NDT – Bobath jest możliwość dopasowania zajęć terapeutycznych do fizjologicznego rozkładu dnia dziecka, nie powoduje przyzwyczajania się dziecka do bodźca wykorzystywanego w czasie terapii, a także nie zaburza relacji między rodzicami a dzieckiem. NDT – Bobath to także funkcja.

W czasie terapii nie zależy nam na wymuszonych, „stereotypowych” ruchach. Chcemy dać dziecku możliwość poznawania świata, wykonywania swobodnych ruchów w prawidłowym wzorcu. Wrodzona ciekawość dziecka jest w czasie terapii naszym sprzymierzeńcem. Bardzo ważne jest rozpoczęcie terapii u dziecka urodzonego przedwcześnie jak najszybciej, aby zminimalizować prawdopodobieństwo przejścia patologicznej reakcji w nawykową.