Rozwój psychomotoryczny dziecka jest zaprogramowany genetycznie oraz uwarunkowany wpływem bodźców ze środowiska zewnętrznego. Maleństwo, które przychodzi na świat zaczyna zmieniać się i rozwija swoje zmysły (wzrok, słuch, dotyk itp.), a także doskonali swoje umiejętności ruchowe.
Rodziców często niepokoi widok dziecka trzymającego w buzi paluszki, a z czasem nawet całe piąstki. Zastanawiają się, czy dziecko jest głodne? Czy to już czas na ząbkowanie? Czy jest to higieniczne?!
Jak najbardziej, pozwalajmy Naszym Maleństwom na trzymanie dłoni w buzi, wpływa to na:
- poznawanie świata – stopniowo w miarę rozwoju kontroli nad głową i tułowiem, kiedy dłonie powoli otwierają się i coraz więcej można włożyć do buzi, dziecko uczy się swojego ciała.
- wnętrze buzi stopniowo odczula się – początkowo 1 palec w buzi wywołuje odruch wymiotny, ale stopniowo strefa odruchu wymiotnego cofa się aż do gardła, jak u dorosłych.
- odwrażliwienie na różne struktury – dziecko w przyszłości nie ma problemów z różnymi konsystencjami pokarmów.
- doskonalenie funkcji ssania, oraz występujących po nim kąsania, gryzienia.
- trening języka – wpływ na jakość mowy.
- zwiększenie ilości wydzielania śliny, a jest ona niezbędna do trawienia.
- uodpornienie na bakterie.
- poczucie ukojenia i bezpieczeństwa.
Pozdrawiam
Martyna Jóźwiak