Zaburzenia Integracji Sensorycznej cz. 2
W poprzednim wpisie było trochę na temat integracji sensorycznej – czym jest i jak może się objawiać u dzieci starszych. W dzisiejszym temacie poruszę problemy sensoryczne u niemowląt. Rodzice czasami zastanawiają się czy można zdiagnozować zaburzenia przetwarzania sensorycznego u swoich nowonarodzonych pociech.
Zaburzenia integracji sensorycznej można zdiagnozować już we wczesnym okresie niemowlęcym. Nie ma określonego wieku minimalnego kiedy można postawić diagnozę, co więcej – opracowane zostały testy z zakresu integracji sensorycznej przeznaczone dla dzieci poniżej pierwszego roku życia. Na ich podstawie, profilu sensorycznego oraz rozmowy z rodzicem już we wczesnym wieku można sprecyzować, które zmysły mają specyficzne potrzeby oraz wprowadzić odpowiednią dietę sensoryczną – stymulować konkretne zmysły poprzez zabawy z maluchem. W pierwszym roku życia przede wszystkim mogą zaniepokoić problemy z samoregulacją.
Co może zaniepokoić rodzica?
-dziecko zbyt często wybudza się w nocy, płacze, ma lęki, jest niespokojne
-problemy ze ssaniem, połykaniem pokarmu
-nietolerancja konkretnych konsystencji pokarmu w trakcie rozszerzania diety
-nie lubi się przytulać, bujać, huśtać
-nie toleruje głośnych dźwięków (odkurzacz, mikser itp.)
-lubi nadmierne bujanie, lubi być często i mocno bujane, noszone
-płacze lub napina się w trakcie zmian pozycji
-ma często zaciśnięte piąstki
-płacze w trakcie jazdy samochodem
Nie wszystkie te zachowania muszą świadczyć o zaburzeniach integracji sensorycznej, należy przeprowadzić szczegółową diagnozę, żeby wyeliminować inne problemy natury medycznej.
Pozdrawiam,
Marta Król
