Zespół zaniedbania połowiczego w uszkodzeniu mózgu

Zespół zaniedbania połowiczego jest to brak świadomości istnienia strony porażonej oraz niereagowanie na żadne bodźce pochodzące z tej strony. Najczęściej występuje jako powikłanie uszkodzenia prawej półkuli (czyli lewej strony ciała).

 

Zaniedbywanie może dotyczyć wzroku, słuchu, czucia i ruchu. W ostatnim przypadku wyróżnia się zespół premotoryczny czyli brak kierowania kończyn niezajętych na chorą stronę oraz zespół motoryczny objawiający się nieużywaniem kończyn po stronie udarowej.

 

Dodatkowo objawia się poprzez wychylenie osi pionowej o ok. 30 stopni w stronę nieudarową połączony z oporem pacjenta na próby przywrócenia prawidłowej pozycji. Powoduje to bardzo często zaburzenia równowagi i „padanie” na stronę udarową. Występuje u 10-28% pacjentów.

 

Terapia zespółu zaniedbania połowiczego powinna być prowadzona przez cały czas w porozumieniu z rodziną pacjenta. Na stronę zaniedbywaną aplikować należy dużą ilość bodźców, zarówno czuciowych, jak i słuchowych czy wzrokowych.

 

Zaleca się wykonywanie ćwiczeń obustronnych z przekraczaniem linii środkowej ciała, rotacji i skrętów głowy, a także dążenie do pionizacji. Poza tym stosuje się facylitację (czyli torowanie, pobudzanie) i hamowanie patologicznych wzorców oraz napięcia.

 

 

Autor:

Sara Walczak, Twoja Rehabilitacja Poznań.

 

 

Źródła: