Zlokalizowany po zewnętrznej stronie stawu kolanowego ból może oznaczać boczne przyparcie rzepki. Fizjoterapeuci zapewniają leczenie nieoperacyjne, dzięki któremu zmniejszą się Twoje dolegliwości bólowe. Postarają się również przywrócić prawidłową ruchomość rzepki. Aby wyleczyć boczne przyparcie rzepki korzysta się m.in. z kinesiotapingu, natomiast kluczowe jest usunięcie tych czynników, które doprowadziły do przeciążenia.
Czym jest boczne przyparcie rzepki?
Zespół bocznego przyparcia rzepki (ELPS, ang. excessive lateral pressure syndrome) to przykurcz bocznych elementów torebki stawowej, która przytrzymuje rzepkę, co prowadzi do ściągnięcia rzepki do boku i pochylenia jej pod kątem. W uproszczeniu jest to nadmierne przesunięcie rzepki do boku, do którego dochodzi podczas poruszania kolanem.
Przyczyn tego schorzenia jest wiele. Przyparcie rzepki może być efektem przeciążenia stawu rzepkowo-udowego lub wrodzonej budowy rzepki bądź kształtu kłykcia kości udowej.
Jedną z przyczyn może być wysokie ustawienie rzepki, ale także takie wady jak koślawość kolan, płaskostopie, czy patologie w obrębie bioder. Oprócz tego wskazuje się na:
- szeroką miednicę,
- stany pourazowe, takie jak zwichnięcie rzepki (w takim przypadku wskazana jest również fizjoterapia zwichnięć),
- przykurcz pasma biodrowo-piszczelowego,
- nadmierne napięcie bocznego i niewydolność przyśrodkowego troczka rzepki,
- nadmierne napięcie głowy bocznej i osłabienie głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego,
- nadmierną pronację stopy.
Zanim podejmiesz leczenie zespołu przyparcia rzepki, skonsultuj się z ortopedą, aby ustalić przyczynę ELPS.
Zespół przyparcia rzepki – objawy
Przyparcie rzepki do kości udowej wiąże się przede wszystkim dolegliwościami bólowymi w przedniej lub bocznej stronie kolana – może mieć związek ze zwiększonym ciśnieniem śródkostnym. Ból pojawia się w takich sytuacjach, jak długie siedzenie, klękanie, bieganie, chodzenie po schodach bądź kucanie. To sprawia, że aktywność fizyczna przy bocznym przyparciu rzepki jest zwykle ograniczona – można się np. przerzucić z biegania na jazdę na rowerze. Możesz również odczuwać uczucie przeskakiwania w stawie kolanowym. Boczne przyparcie rzepki zmniejsza także ruchomość rzepki w stronę przyśrodkową, powodując trudność z jej uniesieniem. W związku z tym często stosuje się taping jako element rehabilitacji.
Jak przebiega rehabilitacja w bocznym przyparciu rzepki?
W większości przypadków przyparcia rzepki leczenie zachowawcze przynosi satysfakcjonujące efekty. Początkowy etap polega przede wszystkim na unikaniu ruchów wywołujących nieprzyjemne dolegliwości. Fizjoterapia obejmuje takie metody pracy z ciałem jak terapia manualna tkanek miękkich, ćwiczenia na boczne przyparcie rzepki dobrane do danego pacjenta, a także mobilizację rzepki. Terapię uzupełnia się o ćwiczenia propriocepcji, które poprawiają czucie głębokie oraz stabilizację. Rehabilitacja stawu kolanowego często uwzględnia również kinesiotaping, który świetnie sprawdza się w bocznym przyparciu rzepki, minimalizując jego objawy.
Wybierz gabinety fizjoterapeutyczne, które zapewniają komfortowe warunki do ćwiczeń w celu zminimalizowania objawów przyparcia rzepki. Oprócz tego fachowcy pomagają też poradzić sobie z chondromalacją rzepki oraz prowadzą rehabilitację po artroskopii kolana.